Halfway
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen en Bart
31 Januari 2014 | Australië, Werribee
Australië is groot, heel groot! De afstanden zijn soms nogal eindeloos. Om wat van de outback te kunnen zien, besloten we via het binnenland van Sydney naar Adelaide te rijden. Veel emoe's, geiten, schapen en dode kangoeroes (verder is er in de verste verte niets te zien vanaf de weg) later kwamen we aan in Broken Hill. Broken Hill, een mijnstad in de woestijn. Hier hebben we een caravanpark opgezocht met een zwembad, aangezien we even moesten wennen aan de binnenlandse temperaturen. 'S avonds hebben we hier lekker gekookt en gegeten in de camp kitchen. Na de afwas liep ik nog eens de keuken in en zag een aantal spinnenwebben onder de tafel hangen waaraan we net hadden gegeten. Hier bleken een aantal redback spinnen te wonen. Dit was voor ons een minder leuke verrassing.. Want ja, deze spinnen zijn aardig dodelijk. Toen we het vertelden aan de eigenaresse van het caravanpark leek zij het de normaalste zaak van de wereld te vinden. Voor ons: goed opletten dus met waar je gaat zitten. Vanuit Broken Hill zijn we naar Silverton gereden, hier zijn een aantal films als Mad Max 2 en Mission Impossible 2 opgenomen. Een klein dorpje met ongeveer 5 bewoonbare huizen. Vanaf hier hadden we een mooi uitzicht over de outback. Een eindeloos uitzicht, heel mooi om te zien!
Na een aantal dagen in de outback te hebben doorgebracht, begonnen we de zee te missen. Wat een droogte in de outback zeg. Deze richting reden we dus op. Toen we eenmaal de zee weer zagen, hoopten we dat het weer wat koeler zou worden. Het bleek echter dat er een soort van hittegolf over Australië hing. Temperaturen van 46 graden vonden de Aussies ook niet zo tof. Een aantal vertelden ons dat het niet vaak zo heet wordt. Vogels vielen dood uit de bomen en we hoorden dat er in de Nederlandse kranten stond dat de vliegende honden in Queensland ook uit de lucht vielen. Veel te heet dus.
Op een camping bij Fitgerald Bay kwam onze buurman ons vertellen dat zij die dag dolfijnen hadden gespot in het water bij Whyalla. Uiteraard zijn we die volgende dag naar Whyalla gereden in de hoop dat wij die dolfijnen ook zouden zien. Het duurde niet lang voordat een dolfijn ons kwam bekijken terwijl we op een pier stonden. Hierna volgden er vele andere dolfijnen, wat een geluk dat we ze van zo dichtbij konden zien! Heel gaaf.
In de hitte hebben we uiteraard zwembaden opgezocht, veel anders kun je ook niet. Toen we een keer terug kwamen na een dagje zwemmen op onze camping in Port Pirie, werd ons verteld dat er kans was dat we die avond geëvacueerd zouden worden. Dit vanwege een bosbrand. Als we voor de camping stonden konden we de vlammen verderop zien. Gelukkig ging de wind wat later liggen en kwam het vuur niet dichterbij. We hoorden later op het nieuws dat er meer dan 350 bosbranden bezig waren in heel Zuid-Australië. Best wel raar om zo mee te maken, als je je realiseert dat de huizen van mensen in rook opgaan. Ik vond het ook best wel spannend, maar gelukkig waren er heel veel lieve mensen op de camping die ons goed op de hoogte hielden. We zijn ook door een aantal gebieden heen gereden waar veel was verbrand. Soms zagen we dan dat er nog steeds rook uit bomen kwam en dat er binnen in de bomen nog steeds kolen branden. Raar dat een boom nog zo lang door kan branden.
Inmiddels hebben we al heel wat temperatuurverschillen meegemaakt. Op een dag kan het wel zo'n 30 graden verschillen. Van een bikini naar een lange broek en een dik vest. We weten dan ook nooit wat voor weer we kunnen verwachten.
In Adelaide en Melbourne hebben we allebei ook een dagje doorgebracht. Hele mooie steden en we hebben het er leuk gehad, maar ik denk dat we de natuur toch iets leuker vinden. Misschien beginnen we wel te wennen aan alle rust die we hier meemaken.
In Victoria hebben we een aantal vulkanen bezocht. In Mount Gambier ligt een vulkaan met een meer in zijn krater. In de zomer is dit meer fel blauw en in de winter wordt hij grijs. Wij hebben hem dus blauw gezien en blauw was echt blauw, super mooi! Ook zijn we naar Mount Eccles National Park, ook een vulkaan met een meer in zijn krater, geweest. Tijdens onze wandeling hier hebben we onze eerste wilde koala's gespot. Ze kunnen zich goed verstoppen hoog in de gumtrees. Ze zien er erg knuffelbaar uit, ik had er eigenlijk wel 1 mee willen nemen.
We hebben nu net de Great Ocean Road gereden. Heel veel mooie uitzichten. We hebben de 12 apostels (waar er eigenlijk geen 12 meer van zijn) een bezoekje gebracht en we zijn door het mooie Great Otway National Park gelopen. Hier leek het even alsof we terug waren in de regenwouden van het Noorden. Hier was weer veel groen te zien, dat was even een tijdje geleden door de droogte. De 12 apostels zijn trouwens grote opstaande rotsen uit het water.
Aangezien Australië invloeden heeft vanuit zo'n beetje alle landen die je maar kunt bedenken, mist het een beetje een eigen cultuur. Een bij elkaar geraapt zooitje zou je wel kunnen zeggen. Een voorbeeld is cricket uit Engeland haha. Wat een sport, wie heeft dat nou bedacht? Wij snappen er in ieder geval niets van. Nog een voorbeeld zijn de 1000den verschillende kerken en stromingen in het geloof. Alles komt overal vandaan, Nederlandse kaas, Franse wijngaarden, Amerikaanse ontbijtjes en fastfood toko's en Kazachstaanse mode. Verstand van mode hebben ze hier namelijk niet. Het lijkt wel eens of we terug zijn in de 90's. Naveltruitjes en plateauzolen zijn hier wel in. Ook qua internet lopen ze hier achter, duur en moeilijk te krijgen. Volgens mij kennen vele mensen de computer nog niet, niet dat het slecht is, maar toch.
En ik heb nog helemaal niet benoemd dat we al heel wat dingen uit Nederland missen, zoals kaas, melk, tosti's, pistoletjes uit de oven etcetera. Uiteraard ook familie en vrienden. We zijn immers ook al op de helft van onze reis! Time flies when you're having fun. Gelukkig wacht het mooie Nieuw Zeeland nog op ons.
Als laatste wil ik nog iets kwijt over de Aboriginals. Het valt nogal op dat de 'witte' Australische bevolking een hekel heeft aan de 'zwarte' Australische bevolking en andersom ook trouwens. Voordat we naar Australië vertrokken dacht ik bij het woord Aboriginal aan de originele bevolking van Australië die nog steeds primitief in stammen leefden, ver bij de bewoonde wereld vandaan. Inmiddels hebben we heel wat 'Aboriginals' gezien en meegemaakt. Deze Aboriginals leven onder andere in de steden van Australië. Ze laten graag van zich horen door te schreeuwen en te schelden. Veelal komen we ze dronken tegen, dan lijken ze ook graag mensen te bedreigen. We horen ook zo nu en dan dat de inheemse bevolking wel van het opsnuiven van benzine houdt. We hoorden zelfs een keer van iemand dat een klein Aboriginal jongetje naakt op iemand zijn motorkap was gesprongen omdat hij op zoek was naar benzine. Rare verhalen dus en eigenlijk ook triest. We zijn door een aantal Aboriginal dorpjes gereden waar een niet echt fijne sfeer hing, hier zijn we dus ook gauw weer weggegaan. Heel jammer eigenlijk, want mijn beeld van de Aboriginals is hierdoor wel wat veranderd. Al weet ik niet of de originele dus de 'zwarte' bevolking van Australië nog wel Aboriginals genoemd zouden moeten worden. Dit omdat naar mijn idee veel mensen, inclusief ikzelf voordat ik naar Australië ging, niet weten wie de Aboriginals nou eigenlijk zijn. Zelf heb ik namelijk weinig geleerd over de Aboriginals in Nederland, terwijl ik les heb gehad van iemand die 7 jaar lang met Aboriginal gezinnen heeft gewerkt. De overheid schijnt hier wel veel voorzieningen voor de Aboriginals te hebben, ze bouwen huizen voor ze, kopen auto's voor ze, maar hier schijnen de Aboriginals niet netjes mee om te gaan. Dit zijn natuurlijk verhalen die we horen, maar het lijkt erop dat het er echt zo aan toe gaat hier. De 'witte' Australische bevolking en de 'zwarte' Australische bevolking onderscheiden zich graag van elkaar. Op informatieborden bij bezienswaardigheden staat ook vaak iets als: voordat de Europeanen hier kwamen, woonden de Aboriginals hier... Hierdoor krijg ik het idee dat de Aussies het beeld mooi willen houden voor toeristen. Dat de Aussies en de Aboriginals in 'vrede' naast elkaar leven. De plekken waar nog wel stammen leven hebben we niet mogen meemaken tijdens deze reis, helaas. Tot zo ver even over de Aboriginals. Ooit hoop ik toch de echte stammen nog te mogen ontmoeten, want over hen horen we mooie verhalen. Zij hebben nog hun eigen ruimte en raken niet aan de drank of de benzine. Van hen zouden we nog veel kunnen leren.
Na een aantal dagen in de outback te hebben doorgebracht, begonnen we de zee te missen. Wat een droogte in de outback zeg. Deze richting reden we dus op. Toen we eenmaal de zee weer zagen, hoopten we dat het weer wat koeler zou worden. Het bleek echter dat er een soort van hittegolf over Australië hing. Temperaturen van 46 graden vonden de Aussies ook niet zo tof. Een aantal vertelden ons dat het niet vaak zo heet wordt. Vogels vielen dood uit de bomen en we hoorden dat er in de Nederlandse kranten stond dat de vliegende honden in Queensland ook uit de lucht vielen. Veel te heet dus.
Op een camping bij Fitgerald Bay kwam onze buurman ons vertellen dat zij die dag dolfijnen hadden gespot in het water bij Whyalla. Uiteraard zijn we die volgende dag naar Whyalla gereden in de hoop dat wij die dolfijnen ook zouden zien. Het duurde niet lang voordat een dolfijn ons kwam bekijken terwijl we op een pier stonden. Hierna volgden er vele andere dolfijnen, wat een geluk dat we ze van zo dichtbij konden zien! Heel gaaf.
In de hitte hebben we uiteraard zwembaden opgezocht, veel anders kun je ook niet. Toen we een keer terug kwamen na een dagje zwemmen op onze camping in Port Pirie, werd ons verteld dat er kans was dat we die avond geëvacueerd zouden worden. Dit vanwege een bosbrand. Als we voor de camping stonden konden we de vlammen verderop zien. Gelukkig ging de wind wat later liggen en kwam het vuur niet dichterbij. We hoorden later op het nieuws dat er meer dan 350 bosbranden bezig waren in heel Zuid-Australië. Best wel raar om zo mee te maken, als je je realiseert dat de huizen van mensen in rook opgaan. Ik vond het ook best wel spannend, maar gelukkig waren er heel veel lieve mensen op de camping die ons goed op de hoogte hielden. We zijn ook door een aantal gebieden heen gereden waar veel was verbrand. Soms zagen we dan dat er nog steeds rook uit bomen kwam en dat er binnen in de bomen nog steeds kolen branden. Raar dat een boom nog zo lang door kan branden.
Inmiddels hebben we al heel wat temperatuurverschillen meegemaakt. Op een dag kan het wel zo'n 30 graden verschillen. Van een bikini naar een lange broek en een dik vest. We weten dan ook nooit wat voor weer we kunnen verwachten.
In Adelaide en Melbourne hebben we allebei ook een dagje doorgebracht. Hele mooie steden en we hebben het er leuk gehad, maar ik denk dat we de natuur toch iets leuker vinden. Misschien beginnen we wel te wennen aan alle rust die we hier meemaken.
In Victoria hebben we een aantal vulkanen bezocht. In Mount Gambier ligt een vulkaan met een meer in zijn krater. In de zomer is dit meer fel blauw en in de winter wordt hij grijs. Wij hebben hem dus blauw gezien en blauw was echt blauw, super mooi! Ook zijn we naar Mount Eccles National Park, ook een vulkaan met een meer in zijn krater, geweest. Tijdens onze wandeling hier hebben we onze eerste wilde koala's gespot. Ze kunnen zich goed verstoppen hoog in de gumtrees. Ze zien er erg knuffelbaar uit, ik had er eigenlijk wel 1 mee willen nemen.
We hebben nu net de Great Ocean Road gereden. Heel veel mooie uitzichten. We hebben de 12 apostels (waar er eigenlijk geen 12 meer van zijn) een bezoekje gebracht en we zijn door het mooie Great Otway National Park gelopen. Hier leek het even alsof we terug waren in de regenwouden van het Noorden. Hier was weer veel groen te zien, dat was even een tijdje geleden door de droogte. De 12 apostels zijn trouwens grote opstaande rotsen uit het water.
Aangezien Australië invloeden heeft vanuit zo'n beetje alle landen die je maar kunt bedenken, mist het een beetje een eigen cultuur. Een bij elkaar geraapt zooitje zou je wel kunnen zeggen. Een voorbeeld is cricket uit Engeland haha. Wat een sport, wie heeft dat nou bedacht? Wij snappen er in ieder geval niets van. Nog een voorbeeld zijn de 1000den verschillende kerken en stromingen in het geloof. Alles komt overal vandaan, Nederlandse kaas, Franse wijngaarden, Amerikaanse ontbijtjes en fastfood toko's en Kazachstaanse mode. Verstand van mode hebben ze hier namelijk niet. Het lijkt wel eens of we terug zijn in de 90's. Naveltruitjes en plateauzolen zijn hier wel in. Ook qua internet lopen ze hier achter, duur en moeilijk te krijgen. Volgens mij kennen vele mensen de computer nog niet, niet dat het slecht is, maar toch.
En ik heb nog helemaal niet benoemd dat we al heel wat dingen uit Nederland missen, zoals kaas, melk, tosti's, pistoletjes uit de oven etcetera. Uiteraard ook familie en vrienden. We zijn immers ook al op de helft van onze reis! Time flies when you're having fun. Gelukkig wacht het mooie Nieuw Zeeland nog op ons.
Als laatste wil ik nog iets kwijt over de Aboriginals. Het valt nogal op dat de 'witte' Australische bevolking een hekel heeft aan de 'zwarte' Australische bevolking en andersom ook trouwens. Voordat we naar Australië vertrokken dacht ik bij het woord Aboriginal aan de originele bevolking van Australië die nog steeds primitief in stammen leefden, ver bij de bewoonde wereld vandaan. Inmiddels hebben we heel wat 'Aboriginals' gezien en meegemaakt. Deze Aboriginals leven onder andere in de steden van Australië. Ze laten graag van zich horen door te schreeuwen en te schelden. Veelal komen we ze dronken tegen, dan lijken ze ook graag mensen te bedreigen. We horen ook zo nu en dan dat de inheemse bevolking wel van het opsnuiven van benzine houdt. We hoorden zelfs een keer van iemand dat een klein Aboriginal jongetje naakt op iemand zijn motorkap was gesprongen omdat hij op zoek was naar benzine. Rare verhalen dus en eigenlijk ook triest. We zijn door een aantal Aboriginal dorpjes gereden waar een niet echt fijne sfeer hing, hier zijn we dus ook gauw weer weggegaan. Heel jammer eigenlijk, want mijn beeld van de Aboriginals is hierdoor wel wat veranderd. Al weet ik niet of de originele dus de 'zwarte' bevolking van Australië nog wel Aboriginals genoemd zouden moeten worden. Dit omdat naar mijn idee veel mensen, inclusief ikzelf voordat ik naar Australië ging, niet weten wie de Aboriginals nou eigenlijk zijn. Zelf heb ik namelijk weinig geleerd over de Aboriginals in Nederland, terwijl ik les heb gehad van iemand die 7 jaar lang met Aboriginal gezinnen heeft gewerkt. De overheid schijnt hier wel veel voorzieningen voor de Aboriginals te hebben, ze bouwen huizen voor ze, kopen auto's voor ze, maar hier schijnen de Aboriginals niet netjes mee om te gaan. Dit zijn natuurlijk verhalen die we horen, maar het lijkt erop dat het er echt zo aan toe gaat hier. De 'witte' Australische bevolking en de 'zwarte' Australische bevolking onderscheiden zich graag van elkaar. Op informatieborden bij bezienswaardigheden staat ook vaak iets als: voordat de Europeanen hier kwamen, woonden de Aboriginals hier... Hierdoor krijg ik het idee dat de Aussies het beeld mooi willen houden voor toeristen. Dat de Aussies en de Aboriginals in 'vrede' naast elkaar leven. De plekken waar nog wel stammen leven hebben we niet mogen meemaken tijdens deze reis, helaas. Tot zo ver even over de Aboriginals. Ooit hoop ik toch de echte stammen nog te mogen ontmoeten, want over hen horen we mooie verhalen. Zij hebben nog hun eigen ruimte en raken niet aan de drank of de benzine. Van hen zouden we nog veel kunnen leren.
-
31 Januari 2014 - 09:24
Anna:
Olaaa! De tijd gaat echt reuze snel. En wat maken jullie veel mee. Zal straks weer wennen worden hier terug. Nog heel veel plezier ! Xxx Anna -
31 Januari 2014 - 09:25
Bianca:
Wauw! Kijken jullie wel uit met die spinnen! Gaaf hoor! -
31 Januari 2014 - 09:55
Alies:
Hoi Floortje en Chris :),
Wat een mooi filosofisch einde. Ik heb weer onwijs genoten van jullie verhaal. Wel bizar met die branden, wij zien het op tv, maar is ver van onze bed-show. En jullie zaten er midden in, dan weet je dus ook niet goed waar het allemaal plaats vindt om je heen en alleen maar mooi dat al die mensen heel behulpzaam waren, want communicatie is op dat moment essentieel! Apart, want als jullie later in Nederland zijn en het dan weer zien (op tv, omdat die branden wel een terugkomend iets is), dan voel je ook echt wat en hoe het is...........
Dat van die dolfijnen in het wild zien is gaaf!! Echt een heel mooi moment, de foto sprak boekdelen. En Elsje, je hebt toch wel een koala geadopteerd!! Maar misschien adopteer je liever een zeldzame Aboriginal :) Volgens de kaart die ooit is samengesteld voor jullie birthday moesten jullie dan ook meer naar het midden tot westen..........?? Zijn jullie trouwens bij Ayers Rock geweest?
Klinkt allemaal weer heel mooi, helemaal omdat jullie echt het avontuur opzoeken en niet ''lekker makkelijk'' de gebaande paden nemen.
O ja en weet je wanneer jullie de zee ECHT gaan missen?? Over een paar maanden :) Ja uhhh sorry haha. Maar zover is het nog niet. Heel veel plezier en nog een paar weken genieten van Australie en dan......... :) :) Take care!!!!!
Ik ga genieten van jullie foto's!!
Dikke kus xxxxx
-
31 Januari 2014 - 10:37
Kirsten:
Heey Bart en Ellen,
Ik kom er nu net pas achter dat jullie reisverslagen op internet staan. Superleuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken! En wat een avonturen joh! Time Flies. maar gelukkig hebben jullie nog de andere helft van de reis voor jullie om nog meer avonturen te beleven. Heel veel plezier!!!
xxx Kirsten -
31 Januari 2014 - 11:20
Marj. Vrijhof:
Hoi schatjes.. even traantjes als ik jullie op de foto zie, mis jullie echt wel. Mooi verhaal en avonturen weer, prachtig. Veel genieten dus. Prachtige foto`s en wat bruin zijn jullie, alweer op de helft, al zo weer tijd voor Nieuw-Zeeland. Auto weer verkopen dus en een nieuw avontuur tegemoet... dikke kus mama (moeder) -
31 Januari 2014 - 13:55
Lida:
Lieve Bart en Ellen, geweldig wat maken jullie mooie, maar ook spannende dingen mee. Geniet nog maar lekker voordat je hier weer in de dagelijkse sleur beland.
XXX Gerbrand en Lida -
31 Januari 2014 - 19:46
Marieke:
Hay Hay! Vet, vet, vet, die foto's weer. Voor jullie zal de tijd inderdaad vliegen, je bent waarschijnlijk druk met genieten! Geniet nog maar lekker verder. Fijn om steeds iets van jullie te horen! Veel liefs -
31 Januari 2014 - 21:12
Rien Vrijhof:
He Ellen en Bert , leuk om te lezen dat jullie het zo goed hebben samen , dat jullie zo veel zien van dat mooie land , geniet er nog maar van , ik hoop dat jullie nog een fijne tijd krijgen die nog voor jullie ligt , heel veel plezier nog daar , heel veel liefs van mij Pa . -
02 Februari 2014 - 13:53
Peter:
Meneer Evers, mevrouw Vrijhof,
Mooi verhaal weer en het zijn weer zeer oogstrelende plaatjes, jawel hoor. Het lijkt me spannend, maar toch ook fijn als ik zo lees over - onder andere - de branden, spinnen, blauwe meren en 12 apostelen. Ik kon alleen Halfway niet op de kaart vinden ;-)
Geniet van jullie verdere reis! -
03 Februari 2014 - 22:30
Susan:
Hoi Bart en Ellen,
alweer op de helft, wat gaat het hard! En wat maken jullie weer spannende en toffe dingen mee. De foto's zien er top uit, wat een uitzichten! Geniet er verder nog van he!!
Liefs, Suus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
